Sommige mensen vinden het heel moeilijk om een beslissing te nemen. En als ze dan de knoop doorhakken, trekken ze die weer in twijfel. Was het wel de juiste beslissing? Ze blijven op het rond punt rijden en durven geen afslag te nemen… Herken je dit, bij jezelf of bij iemand uit je omgeving?
Vaak gaat het over heel banale zaken zoals “wat gaan we vandaag eten?” of “moet ik dit kledingstuk nu kopen of niet?”, maar dit trekt zich natuurlijk ook door naar de grotere levensvragen, zoals “moet ik nu van job veranderen of niet?” of “is dit wel de partner waar ik de rest van mijn leven bij wil blijven?”
“The way you do one thing, is the way you do everything.”
Vrij vertaald: de manier waarop je één ding doet, is de manier waarop je alles doet. Dus als je het moeilijk hebt om beslissingen te nemen over het eten, dan zal je het ook moeilijk vinden om te beslissen over je job. Je mist hier gewoonweg de vaardigheid of het zelfvertrouwen om te kunnen beslissen.
De oorzaak
Vaak ligt de oorzaak in je jeugd. Als je ouders altijd alles voor jou beslist hebben, dan heb je hier geen ervaring in kunnen opdoen. Dan is het normaal dat je onzeker bent en dat je twijfelt of jouw beslissingen wel ok zijn. Of misschien hebben jouw ouders regelmatig tegen jou gezegd dat je een twijfelaar bent en ben je dat gaan geloven…
Misschien heb je een slechte ervaring opgedaan: je hebt ooit een beslissing genomen, waarvan de gevolgen desastreus waren. Daardoor heb je jezelf ingeprent dat jij geen goede beslissingen kan nemen en dat je dat beter aan iemand anders overlaat.
Of misschien ben je een pleaser en maak je een keuze die iemand anders blij maakt, zonder stil te staan bij wat je zelf wil.
Ga eens na wat in jouw geval een logische verklaring zou kunnen zijn.
Geloof wat je wil geloven
Of je nu kan achterhalen wat de oorzaak is of niet, je wil natuurlijk af van al dat getwijfel. Want twijfelen kost tijd en energie. Hoe kan je daar nu mee aan de slag?
Eerst en vooral is het belangrijk dat je stopt met het bevestigen dat jij een twijfelaar bent. Je zegt het misschien al jaren tegen jezelf en tegen iedereen “Ja, ik ben een echte twijfelaar, altijd al geweest.” Op die manier hou je dat ook in stand. Je kan niet beide zijn: als je van jezelf vindt dat je een twijfelaar bent, dan geloof je niet dat je gemakkelijk kan beslissen. Elke keer opnieuw bevestig je het tegendeel, zoals een self-fulfilling prophecy.
Maak een mantra of affirmatie die bij jou past en die je regelmatig tegen jezelf kan zeggen, zeker op cruciale momenten, waarop je anders zou zeggen dat je een twijfelaar bent. Bijvoorbeeld:
- ik neem mijn eigen beslissingen
- ik ben tevreden met elke beslissing die ik neem
- elke beslissing brengt mij een stap verder
- na een slechte beslissing kan ik altijd een nieuwe beslissing nemen
- beslissen is leuk, want zo heb ik zelf de controle in handen
Je mag gerust meerdere achter elkaar plakken of je eigen zinnetje(s) verzinnen.
Chaos in je hoofd
We zitten teveel in ons hoofd en daar is het vaak chaotisch. We horen allerlei stemmetjes door elkaar. Het ene stemmetje zegt zaken zoals “Doe dat maar niet, want wie weet (wat de mensen gaan zeggen, hoe het zal aflopen, …)”. Het andere stemmetje fluistert: “Ik zou zo graag (gaan voor mijn droom, die ene job willen, verhuizen naar het buitenland, wat meer me-time hebben, …)”.
Het eerste stemmetje is dat van ons ego en het andere is van onze intuïtie. En ogenschijnlijk staan die twee soms lijnrecht tegenover mekaar. Naar wie moeten we dan luisteren?
Ons ego, ook wel ons onderbewustzijn genoemd, wil ons beschermen en wil liefst van al dat alles blijft zoals het is. Het ego houdt ons in onze comfortzone en is tegen verandering. Als iemand ons beledigt, zal ons ego als eerste in actie schieten, zodat we ons niet laten doen. We kunnen ons ego ook vergelijken met een overbeschermende mama, die haar kind in een gouden kooi steekt, zodat het niets kan overkomen. Ze houdt het kind weg van alle gevaar, verlies, ruzie, moeilijke situaties, enz. Ondanks de goeie intenties van de mama (ze wil het kind beschermen vanuit liefde) zal het kind niet leren om voor zichzelf op te komen en zal het ook geen weerbaarheid en veerkracht ontwikkelen.
Onze intuïtie of onze ziel wil vooruit. Hij wil dat we groeien als mens, dat we steeds beter worden. Hij geeft ons goesting om onze dromen te volgen. Onze intuïtie is als de avontuurlijke papa, die zijn kind aanzet om nieuwe dingen uit te proberen, die het kind steunt en aanmoedigt bij het aanleren van nieuwe dingen. Bij hem leert het kind zelfstandig te zijn en moed te tonen.
Als jij deze blog zo leest, met wie wil jij het meeste tijd doorbrengen: de overbeschermende mama of de avontuurlijke papa? Hoe wil jij het liefst behandeld worden?
Als jouw antwoord de avontuurlijke papa is, dan geef ik je enkele tips mee:
- Leer luisteren naar de stem van je intuïtie. Dit is de stem van je hart, het is je buikgevoel. Het is het eerste dat in je opkomt bij een nieuwe opportuniteit, nadien neemt je ego het weer over. Volg je intuïtie, want die heeft het altijd goed met je voor.
- Hou je ego in toom. Aanvaard dat het er is en dat hij je wil beschermen, maar laat hem niet mee beslissen.
- Bespreek je dromen alleen met de juiste mensen (andere avontuurlijke papa’s)
- Als je er klaar voor bent om je dromen te gaan realiseren, laat je dan begeleiden door een coach. Je ego is namelijk heel sluw in het zoeken van excuses of argumenten om je tegen te houden.
De 5 seconden regel
Dit is een praktisch hulpmiddeltje dat heel effectief is. De 5 seconden regel van Mel Robbins betekent dat je binnen de 5 seconden een actie moet ondernemen. Als iemand jou een vraag stelt, neem je het eerste antwoord dat in je opkomt en daar kom je niet meer op terug. Als er een opportuniteit passeert, beslis je binnen de 5 seconden wat je daarmee gaat doen en je zet binnen de 5 seconden een eerste stap. Het kan gerust zijn dat je niet onmiddellijk kan doen wat je beslist hebt en dan zet je het gewoon op je TODO lijstje zodat je later verdere actie kan ondernemen. Heel belangrijk daarbij is dat je later uitzoekt HOE je dat gaat aanpakken of uitvoeren, maar dat je niet meer terugkomt op de beslissing DAT je het gaat doen.
Misschien vind je dit een impulsieve reflex en twijfel je of je zo gegronde beslissingen kan nemen? Wel, de eerste 5 seconden spreekt je intuïtie. Na 5 seconden is ons ego wakker geworden en begint die argumenten en excuses te zoeken om het niet te doen of om je op andere gedachten te brengen.
De oplossing
In mijn online programma “Opkomen voor jezelf” leer ik jou om keuzes te maken die bij je passen.
Wat denk je? Het proberen waard? :-)